Bahar aylarında Çanakkale ovalarını sessizce kuşatan, her esintide nazlı nazlı salınan gelincik çiçekleri, bu kez bir sofralık mucizeye dönüşüyor.

Çanakkale'nin faunasında şekillenen bu reçel, sadece bir lezzet değil; bir kır çiçeğinin hatırası, bir doğa sessizliğinin tatlıya dökülmüş hâlidir.

Her kavanoz, Çanakkale’nin temiz rüzgârı, toprağı ve sabrı ile yoğrulur.

Ne fazlası vardır ne de eksiği; sadece doğanın tam zamanı.

Reçelin rengi, sabah güneşini anımsatır; tadı ise damağa değdiği an, çocukluğun uzak bir mayıs sabahını…

Kahvaltı sofralarında tereyağlı ekmekle, tatlı sunumlarında kaymakla ya da sadece bir çay kaşığıyla…

Bu reçel, her hâliyle bir şiirdir.